Objawy alergii na białka mleka krowiego ze strony układu pokarmowego

Spis treści:

1. Wypróżnienia u dziecka ze skazą białkową (alergią na bmk)
2. Kolka niemowlęca a alergia
3. Biegunka u niemowlęcia a alergia
4. Zaparcia u niemowlęcia a alergia
5. Refluks u niemowlęcia a alergia
6. Wzdęcia i gazy u niemowlęcia a alergia
7. Wymioty u niemowlęcia a alergia
8. Krew w kale u niemowlęcia a alergia

W pierwszych miesiącach życia rodzice uważnie obserwują pracę jelit swojego dziecka. Kolor, konsystencja i częstotliwość wypróżnienia zależy od tego, czy dziecko karmione jest piersią, czy mieszanką mlekozastępczą, jak również od diety matki lub stosowanego typu produktu.

*Niezależnie od tego, czy dziecko karmione jest piersią, czy mieszanką mlekozastępczą, obecność krwi lub śluzu w stolcu nie jest prawidłowa i zaleca się w takich przypadkach jak najszybciej zasięgnąć porady lekarskiej.

Częstotliwość wypróżnienia może się znacznie różnić u każdego dziecka.  Po tym, jak u dziecka ustali się określony rytm wypróżnień, dopiero brak stolca przez np. 3 powinien być wskazaniem do zasięgnięcia porady lekarskiej.

Kolka (zwana także „kolką niemowlęcą”) to stan powodujący częsty, długotrwały płacz lub krzyk zdrowych dzieci bez wyraźnej przyczyny, często występujący o określonych porach dnia.

Płacz częściej zaczyna się po południu lub wieczorem. Kolka osiąga największe nasilenie w wieku 4–6 tygodni i zwykle ustępuje do ukończenia 3.–4. miesiąca życia (dolegliwości ustępują do ukończenia 5. miesiąca życia)). Może występować zarówno u dzieci karmionych piersią, jak i tych karmionych butelką. Dzieci, które często grymaszą, słabo przybierają na masie, wymiotują czy  wykazują inne problemy z przyjmowaniem pokarmu, powinny zostać przebadane przez lekarza. Niepokój i kolka mogą stanowić również objawy alergii pokarmowej.

Biegunka to występowanie częstych stolców o rzadkiej lub wodnistej konsystencji. Utrata płynów spowodowana biegunką może doprowadzić do odwodnienia lub zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Biegunka to występowanie częstych stolców o rzadkiej lub wodnistej konsystencji. Utrata płynów spowodowana biegunką może doprowadzić do odwodnienia lub zaburzenia równowagi elektrolitowej.

W przypadku dzieci z alergią stolce mogą przybierać różne barwy (np. zielone, brązowo-czarne), są czasami wodniste, o bardzo intensywnym nieprzyjemnym zapachu. Ostra postać biegunki jest najczęściej wynikiem infekcji bakteryjnej, wirusowej lub inwazji pasożytniczej. Trwa od 1 do 2 dni i najczęściej przechodzi samoistnie bez konieczności leczenia. Niekiedy mogą ją poprzedzać objawy w postaci nudności, wymiotów, dreszczy, gorączki lub krwistych stolców. Przewlekła postać biegunki trwa zazwyczaj ponad 2 dni i może występować w związku z cięższymi zaburzeniami, takimi jak reakcja na leki, choroby i zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz alergie pokarmowe.

Alergia pokarmowa może prowadzić do wystąpienia przewlekłych biegunek w związku z towarzyszącym jej zapaleniem jelit. Biegunka wymaga szybkiego rozpoczęcia leczenia, aby uniknąć ryzyka odwodnienia, które jest stanem szczególnie groźnym u niemowląt i dzieci. Niezwykle istotne jest, aby szybko uzupełnić płyny oraz sole mineralne, które tracone są wraz z biegunką. UWAGA! Jeśli stan dziecka nie poprawi się w ciągu 24 godzin, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską. Dotyczy to w szczególności dzieci poniżej 6 miesiąca życia.

Termin zaparcie oznacza utrudnione lub nieczęste oddawanie stolca.

Termin zaparcie oznacza utrudnione lub nieczęste oddawanie stolca. Zaparcia mogą powstawać na tle różnych przyczyn i polegają na obecności przeszkody w przewodzie pokarmowym lub wynikają z obniżonej ruchomości mięśniówki jelit.

Ponieważ stanowią objaw, a nie chorobę, skuteczne leczenie może wymagać w pierwszej kolejności ustalenia przyczyny. Większość niemowląt po urodzeniu oddaje 4–5 wodnistych stolców dziennie. Dzieci karmione piersią wypróżniają się częściej niż te karmione mlekiem modyfikowanym. Niektóre dzieci karmione piersią wypróżniają się po każdym karmieniu, podczas gdy inne robią to raz na 2–3 dni. U niemowląt karmionych piersią zaparcia występują rzadko. W wieku dwóch lat dzieci najczęściej wypróżniają się 1–2 razy dziennie.

Choroba refluksowa przełyku lub refluks żołądkowy to zespół objawów lub uszkodzenie śluzówki przewodu pokarmowego spowodowane przez silnie kwaśną treść wydostającą się z żołądka do przełyku.

Zwykle trudno jest zdiagnozować refluks u niemowląt i dzieci. Może on prowadzić do częstych wymiotów, ulewania, kaszlu oraz problemów z układem oddechowym. Często towarzyszy mu trudny do uspokojenia płacz, problemy z przybieraniem na wadze, brak apetytu, nieświeży oddech oraz odbijanie. Dzieci mogą wykazywać jeden lub więcej objawów – nie istnieje jeden uniwersalny objaw refluksu żołądkowego. Dzieci z przewlekłym refluksem mogą mieć problem z przybieraniem na wadze.

Wielu lekarzy uważa, że dzieci wyrastają z refluksu, kiedy są w stanie usiąść lub stanąć na własnych nogach. Niestety u części dzieci refluks nie tylko nie zanika z wiekiem, ale często ulega pogorszeniu podczas kluczowych momentów w rozwoju, takich jak ząbkowanie, choroby wirusowe oraz odstawienie od piersi. Refluks żołądkowy może być objawem innych schorzeń, takich jak alergia pokarmowa.

Wzdęcia to każde powiększenie okolicy jamy brzusznej na skutek gromadzących się w niej gazów. Do najczęstszych objawów towarzyszących wzdęciom należą: ból brzucha, ból w klatce piersiowej, wymioty, biegunka, zaparcia, krwiste lub ciemne stolce.

Do innych objawów należą: trudności z połykaniem, uczucie pełności, nadmierne gazy po spożyciu płynów. Niekiedy wskutek spadku apetytu i dolegliwości żołądkowych występuje utrata masy ciała. Wzdęcie żołądka także prowadzi do uczucia zmęczenia, problemów z oddychaniem oraz bólu. Pośród wielu przyczyn wzdęć jedną z bardziej powszechnych są alergie pokarmowe. Ważne jest w przypadku niemowląt i dzieci, aby wspomóc jeszcze nie do końca rozwinięty układ pokarmowy i w przypadku wystąpienia wzdęć, kolek, biegunek podawać probiotyki.

Wymioty to gwałtowny wyrzut treści żołądka przez usta lub nos. Wymioty mogą wystąpić w przebiegu wielu różnych chorób.

Ulewanie po karmieniu to zjawisko normalne u większości niemowląt. W miarę rozwoju dziecka zwiększa się sprawność przewodu pokarmowego, dzięki czemu częstość ulewań zmniejsza się, a w końcu zanika zupełnie. Wymioty mogą być też objawem refluksu , który może wynikać z alergii. Jeżeli dziecko wymiotuje gwałtownie znaczną ilością mleka po karmieniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Krew w kale może wskazywać na uraz lub zaburzenia w obrębie przewodu pokarmowego.

Wyróżniamy dwa rodzaje krwistych stolców: do pierwszej grupy należą czarne, smoliste stolce o zgniłym zapachu, do drugiej – stolce z dodatkiem żywo- lub rdzawoczerwonej krwi. Krew w kale może pochodzić z dowolnego miejsca przewodu pokarmowego – od jamy ustnej po odbyt. Niekiedy krew występuje w tak niewielkiej ilości, że nie można zauważyć jej gołym okiem – przy podejrzeniu krwi w kale warto wykonać domowy test na obecność krwi w kale. Stolec o barwie smolistej wskazuje na umiejscowienie krwawienia w górnej części przewodu pokarmowego.

Ta część przewodu pokarmowego obejmuje przełyk, żołądek i początkowe odcinki jelita cienkiego. Smolisty kolor krwi jest wynikiem działania soków trawiennych. Występowanie stolców o zabarwieniu rdzawoczerwonym sugeruje, że krwawienie umiejscowione jest w dalszej części przewodu pokarmowego (jelicie grubym, prostym lub odbycie). Spożywanie lukrecji, pokarmów skażonych ołowiem, tabletek z żelazem, leków na bazie bizmutu (np. Pepto-Bismol) lub jagód może przyczynić się do wystąpienia czarnych stolców u niemowlęcia karmionego piersią.

Czasami stolec o czerwonym odcieniu może być spowodowany spożyciem buraków lub pomidorów. Do najczęstszych przyczyn występowania krwi w stolcu u dzieci należą zaparcia oraz alergie pokarmowe. W przypadku zaobserwowania krwi w kale u dziecka należy zasięgnąć porady lekarskiej.

Poznaj objawy alergii na białka mleka krowiego

Zobacz