Powszechnie za najskuteczniejszą formę diagnozowania obecności alergii uznaje się dietę eliminacyjną. W celach diagnostycznych stosuję się ją 2 lub 4 tygodnie (zależnie od rodzaju alergii), a u dzieci z ciężkimi objawami nawet do 6 tygodni. A co w przypadku, gdy ona nie zadziała?
Gdy nie widać poprawy po prawidłowo przestrzeganej diecie eliminacyjnej, monitorowanej za pomocą dzienniczka dietetycznego, oznacza to, że rozpoznanie alergii pokarmowej jest mało prawdopodobne. Brak poprawy może być spowodowany również tym, że wykluczony z menu pokarm nie był przyczyną zaobserwowanych objawów, lub występują inne dodatkowe czynniki wywołujące dolegliwości, czy współistnieją inne choroby wywołujące objawy podobne do alergii.
W szczególnie trudnych przypadkach, przy podejrzeniu alergii wielopokarmowej, konieczne może być zastosowanie diety oligoalergicznej, czyli diety „ubogiej” w alergeny. Jadłospis takiej diety zawiera m.in. ryż, jagnięcinę, indyka, gruszkę, jabłko, winogrona, kalafior, brokuły, ogórki, szparagi, buraki, marchew, sałatę, słodkie ziemniaki, tapiokę, dynię, margarynę bezmleczną, oliwę z oliwek, olej słonecznikowy, wodę mineralną, czarną herbatę, Rooibos, sól i cukier, mieszanki elementarne.
Stosowanie diety oligoalergicznej, która polega na wykluczeniu kilku alergenów pokarmowych, może stwarzać ryzyko niedożywienia. Decyzja o jej zastosowaniu powinna zostać przede wszystkim skonsultowana z lekarzem. W przypadku wprowadzenia jej w życie warto również zapewnić dodatkowe wsparcie dietetyka.
