Diagnozowanie i leczenie alergii pokarmowej nie jest łatwe
– dlatego za złoty standard uznaje się próbę prowokacji pokarmem przeprowadzoną metodą podwójnego zaślepienia.
Po ustaleniu podejrzanych produktów na podstawie wywiadu i testów skórnych najlepiej potwierdzić ich rolę jako przyczyny występujących objawów właśnie tą drogą.
Celem przeprowadzenia próby jest potwierdzenie, że określone alergeny powodują objawy alergii.
Jak wygląda przebieg próby prowokacji? Kiedy jest ona podejmowana? Po zdiagnozowaniu AMBK pacjent poddawany jest diecie bezmlecznej przez okres minimum 6 miesięcy (lub do 9.–12. miesiąca życia).
Po upływie tego czasu należy przeprowadzić prowokację przed ponownym włączeniem mleka – właśnie w celu oceny, czy dziecko nabyło tolerancję. Lekarz podaje pacjentowi pokarm z podejrzanym alergenem lub placebo i weryfikuje reakcję. Jeśli test prowokacyjny wskazał wynik ujemny, stopniowo wycofuje się mieszankę mlekozastępczą.
U dzieci przed 1. rokiem życia prowokację w celu weryfikacji wykonuje się co 6 miesięcy, a u dzieci starszych co 6–12 miesięcy (decyduje o tym lekarz).
Próba prowokacji powinna być przeprowadzana wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim, czasem w warunkach szpitalnych, szczególnie u dzieci z ciężką alergią IgE-zależną lub z zespołem FPIES, czyli z zespołem zapalenia jelit wywołanego przez białka pokarmowe (food protein-induced enterocolitis syndrome).
